لامپ‌های قوس اولیه مورد استفاده در فروشگاه‌های بزرگ نگران‌کننده بودند، زیرا جرقه‌های داغ به‌طور تصادفی روی زمین، روی افراد یا روی کالاها می‌افتند. لامپ زنون زیمر همچنین نور UV-A، UV-B و UV-C تولید می کند که هم برای چشم و هم برای پوست مضر است. سازندگان اولیه لامپ‌های قوس الکتریکی هنوز در مورد نور UV نمی‌دانستند، اما متوجه شدند که انتشار نور باعث ایجاد نور با کیفیت‌تر می‌شود.
مخترعان اولیه لامپ های قوسی، کره های شیشه ای را برای قرار دادن در اطراف لامپ ایجاد کردند. برخی از کره ها از شیشه عقیق ساخته شده بودند تا نور را پخش کنند و شیشه سیلیسی برخی از اشعه های مضر UV را مسدود می کرد.
کره های اولیه اغلب دارای قسمت بالایی باز بودند تا گرما از بین برود (طرح های مختلف را در پایین صفحه اینجا ببینید). این کره های محافظ را نباید با “قوس کربنی محصور شده” اشتباه گرفت.
قوس کربنی محصور یک لامپ قوس الکتریکی بود که الکترودها را کاملاً محصور می کرد. الکترود بالایی از طریق یک سوراخ در قسمت بالایی تغذیه می شود.
این لامپ محصور از رسیدن اکسیژن به راحتی به قوس جلوگیری می کرد. با اکسیژن کمتر موجود، قوس آهسته‌تر می‌سوخت و عمر لامپ تا حد زیادی بهبود می‌یابد.
قوس جیوه ای محبوب نبود و بازار را تصاحب نکرد زیرا رنگ مایل به سبز زشتی داشت. این به دلیل افزایش انتشار اشعه ماوراء بنفش به عنوان یک لامپ میکروب کش استفاده شد.
ما به آن “لامپ بخار جیوه” نمی گوییم، “لامپ بخار جیوه” همانطور که امروزه می دانیم از یک لامپ/لوله فشار کم یا بالا مهر و موم شده استفاده می کند و دو الکترود از فلز یا تنگستن ساخته شده اند، نه چوب کربن. ما یک صفحه جداگانه برای این نوع لامپ پیشرفته تر در اینجا داریم.
باکی‌بال‌ها از کربن 20 تا 60 ساخته شده‌اند. باکی‌بال‌ها مولکول‌های غول‌پیکری هستند که در مرز «جامد» و نه یک ذره کوچک هستند.
این مولکول های بزرگ در مقایسه با مولکول های معمولی رفتار عجیبی دارند. در مجموع تا 240 الکترون وجود دارد، آنها به طور جمعی هنگام برانگیختگی عمل می کنند و به جلو و عقب نوسان می کنند و یک پلاسمون سطحی را تشکیل می دهند. آنها در دوده طبیعی و زغال چوب ایجاد می شوند که بخشی از فرآیند ساخت میله های کربنی برای لامپ است.
