جوشاندن شير ضمن ايجاد تغييرات عمده در تركيبات شير و از بين بردن ويتامينهاي حساس به حرارت موجود درآن، باعث كاهش جذب ميزان كلسيم محلول در آن ميگردد.
پروتئينهايي در شيربه نام پروتئينهاي آب پنير وجود دارند كه در اثر حرارت همچون تخممرغ منعقد شده و به ديواره يا كف ظرفي كه شير در آن جوشانده شده ميچسبند.اين پروتئينها به لحاظ نزديك بودن به پروتئينهاي انساني از ارزش غذايي بالايي برخوردارهستند و قابليت جذب 100 درصدي دربدن را دارند،در صورتي كه پروتئينهاي چسبيده به ظرف در اثر جوشاندن بيشتر استفاده نشده و دور ريخته شوند، 20 تا 25 درصد از ارزش پروتئيني شير كاهش مييابد از اين رو لازم است تا هنگام گرم كردن شير، آن را به هم بزنيم تا پروتئينهاي منعقد شده در آن معلق شوند و به كف يا ديوارهاي ظرف نچسبند، بدين ترتيب ارزش پروتئيني شير حفظ خواهد شد.
شيرهايي كه در كارخانهجات وبه روشهاي صنعتي استريليزه و يا پاستوريزه تهیه شدهاند ضمن حفظ ارزش غذايي و حذف كمترين مقدار كلسيم و ويتامينهاي موجود در آن، عرضه ميشوند كه نيازي به جوشاندن آنها نيست اما در صورتي كه براساس ذائقه افراد مصرف شيرگرم ترجيح داده شود، بايد شيررا با حرارت اندكي كه قابل مصرف باشد، گرم و استفاده كرد.
دكتر نوابپور در ادامه جوشاندن 20 دقيقهاي شيررا عملي غلط عنوان كرد و اضافه كرد: تنها جوشآمدن شيرسلامت آن را تائيد خواهد نمود و نيازي به جوشانده شدن آن نيست.
گرم كردن شير باعث تغيير و از بينرفتن ويتامينهاي حساس به حرارت يا محلول در آب موجود در شيرمی شودو ويتامينهاي B1 ، B6 ، B12 ، اسيد فوليك و ويتامين C موجود در شير پس از جوشاندن به نسبت بسيار زيادي كاهش مييابد.
وي درپايان درخصوص اطمينان از بريد ن شير(فساد آن) به روش گرمكردن توضيح داد و گفت: جهت اطمينان از فساد يا سلامت شير ميتوان مقدار اندكي از آن را داخل ظرفي جداگانهحرارتداد درصورتبريدن يا نبريدن شير، بهسلامت يا فساد آن پيبردهشود.دراينخصوص بهتر است يك قاشق از شير روي حرارت قرار گرفته و به اين صورت سلامت شير بيآنكه آسيبي به تركيبات آن وارد آيد؛ مشخص ميشود.